Hola desde Peru!

Dag lieve allemaal!

Een bericht vanuit Peru. We zijn nog geen week onderweg maar nu al de mooiste dingen gezien (en gegeten)! Vanaf Schiphol vertrokken met een fantastisch lief uitzwaai comité en dat was pas afgelopen woensdag. Even vanaf het begin. Op Schiphol zijn we onze reis goed begonnen in de KLM lounge. We werden binnen gelaten door een Colombiaanse die zwijmelend vertelde waar we allemaal vooral heen moesten gaan. Geniale tips gekregen! Daarna in de lounge champagne met homemade broodjes omelet en sambal (no judging als je de broodjes omelet van m'n moeder nooit hebt geproefd, daar kan KLM niet tegenop koken). Al met al een goed begin dus! We zijn na een chille vlucht vol films en gratis drank (ze hebben Amarulla aan boord San!) veilig aangekomen in Lima waar, jawel.. *tromroffel* er een taxi chauffeur klaar stond! Compleet met bordje met naam :) Super decadent maar voor onze eerste avond in Lima wel heel fijn. Lima zelf is niet razend bijzonder, gewoon een Zuid Amerikaanse stad. Mooi centrum en verdomd lekker eten! Ceviche stond natuurlijk op de verlanglijst, maar we hebben ook anticuchos (spies met runderhart) en pisco sours op. De eerste dag hebben we een rondje hardgelopen langs de oceaan om het luie vliegtuigzweet er uit te lopen.
We zijn een avond rondgeleid door een oud collega van Jort. Met hem en zijn vrouw Nathalie hebben we uitgaansdistrict Barranco onveilig gemaakt! Waanzinnig lekkere cocktails gedronken; pisco sour en chiclano (pisco met ginger ale). Eenmaal ingeburgerd hebben we de volgende dag met lichte hoofdpijn de nachtbus naar Trujillo geboekt. Voordat een mens tien uur in de bus gaat zitten moet er natuurlijk goed gegeten worden. Daar hebben we 's ochtends eerst uitgebreid over na liggen denken in de hangmat en zijn toen op advies van een Peruaanse chick naar een markt gelopen voor 'de beste ceviche van lima'. Dat zijn nogal uitspraken want de ceviche wordt hier op iedere straathoek klaar gemaakt en iedereen heeft een mening over wat een ceviche nou tot de beste maakt. Eenmaal in Mercado 1 aangekomen vochten alle geuren, kleuren, geluiden en vooral allerlei mensen om onze aandacht. Op zoek naar de specifieke cevicheria kwamen al allemaal lekkers tegen tot we al voorbijlopend een menu in ons handen geduwd kregen met de mededeling of we ceviche wilden eten. Een vraag kon ik het niet noemen. Voordat we goed en wel ja hadden gezegd zaten we, was er eten besteld en stond er bier en soep voor onze neus. Noch Jort noch ik hadden soep ik besteld.. De soep bleek van het huis te zijn en kwam met instructies van onze breed lachende serveerster; volgooien met verse chili peper en limoen. Holy crap wat was dat lekker! Het zag er uit als een bakje water met wat verdwaalde kruiden maar echt zooooo lekker! Daarna kwam de ceviche y chicharrones (gebakken zeevruchten).. Ze weten wat ze doen met al het lekkers de zee! De ceviche was boterzacht en de chicharrones knapperig en té lekker. Ondertussen stond naast ons de Peruaanse Dianna Ross garnalen te pellen. Shrimpies don't mess with Diana. Volgens mij keek ze die beesten gewoon boos aan en dan lieten ze snel hun schilletje los. Echt een fantastisch mens! Bij dit alles moet je je het spektakel van de markt voorstellen; Peruaanse muziek, visgeur, schreeuwende mensen en een enkele verblufte toerist die gevraagd/verteld werd of hij hier wil eten.. Echt een magnifiek schouwspel!! Dat alles onder het genot van een Peruaans biertje en onze dag was gemaakt.

Op naar Trujillo! Een superchille nachtbus, oordopjes en oxazepam on standby en gaan! Ik was binnen tien minuten comateus zo moe als ik was maar Jort heeft de buitenwijken van Lima nog kunnen zien. De buitenwijken zijn van ander kaliber, je voelt je heel wat neerkijkend vanuit je VIP ligstoel voor 15. Wat hebben we het toch goed in Europa.
Trujillo staat bekend om de archeologische opgravingen in de omgeving. In deze regio hebben de moche en de chimu hun paleizen en tempels gehad, ver voordat de inca's nog maar bestonden. We zijn met twee Fransen uit het hostel naar Huaca de la Luna en naar Chan Chan geweest. Opgravingen in een woestijngebied waar de gieren over je hoofd heen vliegen. Behoorlijk indrukwekkend om daar rond te lopen! Met name Huaca de la Luna was prachtig. Twee grote piramides van klei met allerlei gekleurde tempels binnenin. De geschiedenis van deze regio is veel rijker dan alleen de Inca's

Die middag eerst lekker gelunched (ceviche again!) en daarna de bus naar Cajamarca. Of nou ja, bus, bus.. Van die dikke zwartleren directeursstoelen met stoelverwarming! Het was een zeeeeer relaxte busrit mag ik wel zeggen. Wat er in de Peruaanse bussen wel bij schijnt te horen zijn nagesynchroniseerde B-films op volume 10. Met name Home Alone 2 was geniaal. Er zaten achterin de bus namelijk jonge kinderen die bij iedere klap, trap of val keihard begonnen te schaterlachen waarop wij dan weer heel hard moesten lachen ;)

Cajamarca ligt op 2850 meter. Iets waar we op de eerste dag achter kwamen doordat de klim naar het uitkijkpunt toch verdomd veel meer moeite kostte dan gedacht. Toen er hoofdpijn en duizeligheid bijkwamen ging er een lampje aan! Rustig aan, veel drinken en we hadden gelukkig nergens meer last van. Eerst maar eens rustig inkopen doen op de markt dachten we, nou laat dat rustig maar weg! Een drukte van belang en als de enige twee gringo's in town trokken we behoorlijk bekijks. Met name Jort zorgde voor giechelende meisjes in schooluniform. Op de markt waren werkelijk alle soorten groente en fruit die we kenden én die we nog nooit eerder gezien hadden te koop maar ook allerlei dieren (levend, dood of halverwege) in dozen/kratten/tassen/onder de arm. Een andere ingenieuze oplossing zijn een soort draagtassen van zwarte netten waar je al je cavia's in kunt doen. Als je de zak neerzet kan iedereen op de grond staan en anders hang je ze in het net over je schouder! Ze hadden kippen, eenden, kalkoenen, cavia's, konijnen, schildpad en kaaiman.. Ongelofelijk! Voor slechts 2 soles hebben we daar papa con ceviche gekocht; hele lekkere gekruide aardappeltjes met ceviche en zuur. Met het bordje in de hand hebben we gewoon eens op de stoeprand zitten kijken, echt voor een dubbeltje op de eerste rij! Wat een spektakel.

In Cajamarca is de laatste Inca koning vermoord. Atahualpa is hier gevangen genomen door de Spanjaarden en daarna als krijgsgevangene gehouden. In ruil voor een kamer vol goud en twee kamers vol zilver zouden de Spanjaarden hem vrijlaten, maar je voelt al aankomen dat dat niet gebeurd is. Na al het goud en zilver te hebben gekregen hebben ze hem op het centrale plein vermoord. Vóór de inca's leefde het Cajamarca volk hier. Zij graafden hun belangrijke leden twee jaar na hun dood op om vervolgens de schoongemaakte botten in een berg te begraven. Hierdoor is er nu een hele bergwand met allemaal kleine tombes; los ventanillas de Otuzco. Best wel indrukwekkend dat hier al meer dan tweeduizend jaar mensen 'begraven' liggen.

Inmiddels zitten we dit verhaal af te maken in de bus van Cajamarca naar Chachapoyas. Het is een beruchte busrit van 12 uur dwars door de bergen, of liever gezegd dwars óver de bergen, langs steile afgronden. Het landschap verandert van zandduinen vol cacti tot grillige hellingen vol bemoste planten tot groene weides vol koeien tot prachtige groene stukken waarbij je je bijna in het regenwoud waant. Het hele stuk is één baans maar dat weerhoudt de Peruanen er niet van om elkaar met vrachtwagens te kruisen. Als je niet om het hoekje kan kijken dan toeter je gewoon heel hard voordat je de bocht om gaat. Logisch. Af en toe deed ons ontbijt wel wat buiksalto's als je meer dan honderd meter recht naar beneden kijkt maar oh wat was het mooi! Wat een uitzicht! Echt onbeschrijfelijk. We waren op een gegeven moment zo hoog dat we letterlijk door de wolken reden. Overal om ons heen wit! Was echt een magische ervaring. We zijn heel wat gestegen en gedaald. We begonnen op 2800m, zijn tot 1000m gedaald en daarna tot wel 3600m gestegen. Wij hadden gerekend op een 12 uur durende achtbaan, vertrek 5 uur in de morgen, zonder eten. En als Urs en Jort niet op tijd eten.....
Dus bepakt met aan stukken gesneden ananas, empanadas, banaantjes, komkommer en broodjes Peruaanse kaas (we blijven kaaskoppen) dachten wij het net te kunnen halen. Echter na 2 uur rijden kregen we bij een bushalte ontbijt bestaande uit goed gevulde soep en een kop kruidenthee, waarvan de maakster ook niet meer wist wat er in zat. Gelukkig kon er rond de middag ook geplast worden en kip met rijst worden gegeten, want hoogte maakt hongerig volgens Urs ;)

Wij zijn nu in Chachapoyas voor de volgende avonturen. Nu eerst maar ns eten! Liefs!